BRAK PLEMNIKÓW W NASIENIU: ROZPOZNAWANIE I METODY LECZENIA AZOOSPERMII

Azoospermia, czyli całkowity brak plemników w nasieniu, stanowi jedno z poważniejszych wyzwań w diagnostyce i leczeniu męskiej niepłodności. Mimo że wydaje się stanem uniemożliwiającym posiadanie biologicznego potomstwa, nowoczesna medycyna oferuje szereg metod pozwalających na pokonanie tej przeszkody. Poznaj metody rozpoznawania tego schorzenia, możliwe sposoby leczenia oraz wskazówki, jak się w tej sytuacji odnaleźć.

Diagnostyka i przyczyny azoospermii

Rozpoznanie azoospermii wymaga szczegółowej diagnostyki, w tym badania mikroskopowego nasienia po odwirowaniu z dwóch różnych próbek, aby potwierdzić brak plemników. Konieczne jest przeprowadzenie badań hormonalnych, genetycznych oraz obrazowych, takich jak USG jąder, które pomagają określić potencjalną przyczynę i rodzaj azoospermii. Przyczyny mogą być różne, włączając zaburzenia genetyczne, hormonalne, czy problemy z niedrożnością dróg wyprowadzających nasienie​.

Samą azoospermię dzieli się na obturacyjną i nieobturacyjną.

Obturacyjna, czyli przeszkodowa oznacza prawidłową spermatogenezę, czyli produkcję plemników w jądrach, ale brak możliwości przedostania się plemników do nasienia. Przyczyną mogą być np. wady wrodzone, zespoły genetyczne lub przebyte operacje, na czele z wazektomią.

Znacznie częściej spotykana azoospermia nieobturacyjna cechuje się zaburzeniami w produkcji plemników.

Metody leczenia azoospermii – czy można wyleczyć się w 100%?

W zależności od wyników badań diagnostycznych, pacjentowi proponowany jest
indywidualnie dobrany schemat leczenia lub postępowania.

Farmakologiczne i inne metody wsparcia

W wielu przypadkach azoospermii nieobturacyjnej można rozważyć włączenia leczenia farmakologicznego, którego celem jest stymulacja spermatogenezy. Nie do pominięcia jest także wyeliminowanie czynników szkodliwych, takich jak palenie tytoniu czy nadmierne spożywanie alkoholu, co może wspomagać proces leczenia.

Jeżeli wyczerpane zostały możliwości poprawy jakości nasienia, a plemniki nadal nie są obecne w ejakulacie, rozwiązaniem z wyboru jest biopsja jąder, czyli chirurgiczne pobranie plemników z jądra (TESE). Tak pozyskane plemniki następnie mogą być użyte w metodzie zapłodnienia pozaustrojowego z mikroiniekcją plemnika do komórki jajowej (IVF-ICSI). Istnieje również bardziej zaawansowana metoda biopsji jąder, micro-TESE, która pozwala na jeszcze dokładniejsze sprawdzenie całej tkanki jądra, i tym samym skuteczniejsze pozyskiwanie plemników do rozrodu.

Mężczyźni, u których w ejakulacie nie wykryto plemników mogą produkować je w jądrach. Tkanka jądra jest bardzo niejednorodna- celem MTESE jest znalezienie pomiędzy nieaktywnymi kanalikami nasiennymi tych, które zawierają plemniki.

Podsumowując: Azoospermia nie musi oznaczać końca marzeń o posiadaniu potomstwa. Dzięki postępom w medycynie pacjenci mają do dyspozycji szereg opcji diagnostycznych i leczniczych, które mogą im pomóc. Ważne jest, aby nie zwlekać z konsultacją u specjalisty androloga, który pomoże zaplanować diagnostykę, a także schemat postępowania oparty na indywidualnych potrzebach pacjenta i jego sytuacji w niepłodności i zaproponuje rozpoczęcie odpowiedniego leczenia.